Het leven is...

Doelloos en gebogen
loopt hij door de stad.
Zien die doffe ogen
meer dan het tegelpad?

Wat brengt een mens tot somber denken?
Honger, ziekte of gebrek.
Draagt hij soms het hele leven
als een halter op zijn nek?

Refrein:
Maar 't leven is toch prachtig
Verdriet komt sowieso
Klaar om uit te pakken
Als een verjaarscadeau.

Witte stapelwolken
Tegen het strakke blauw
Zondoorschenen randen
Gouden gloed voor jou.

En door het rimpelende water
zwemmen futen in het meer.
Op hun rug gestreepte jongen
tussen veren in de weer.

Refrein:.

Bontgekleurde bomen
Gefilterd najaarslicht
Rood-bruin-gele tinten
Schitterend gezicht.

Ook die schaterende peuter
met zijn voet achter de bal.
Vader hoopt dat hij veel later
profvoetballer worden zal.

Tekst en muziek: Ton van der Winden