Anna Paulowna

Hoge bergen, watervallen
Woestijnen vol van schuivend zand
Velen trekken naar de bossen
Maar ik hou van ’t vlakke land.

Blauwe lucht op de Waddendijk
En een kronkelend Oude Veer
Kreken, zwin en aardse kleuren
En een kabbelend Amstelmeer

Kilometers vergezichten
Maar de wind waait veel uit zee
Kinderen zwoegen op hun fietsen
En de iepen buigen mee.

Toch wordt het een kleine wereld
Als de mist geluiden dempt
Afgesloten, toch oneindig
Weinig wat je nog herkent

Als de zon dan weer gaat schijnen
Opent zich een weids gebied
Scherpe lijnen en contrasten
Onderbroken door het riet

In de lente komen bollen
Langzaam op boven het stro
Om verblindend mooi te bloeien
Maar het blijft niet altijd zo

Op de lege kale akkers
Lange voren, zij aan zij
In een bocht of recht getrokken
Hoe dan ook, dat hoort bij mij.

Tekst en muziek: Ton van der Winden